april 2014
Gewoon zo maar wat zinnen van de laatste week:
Bij het slapen gaan zegt Lou: verzorging, aankleden, pyjama aan
Zaterdag
we willen naar het tuincentrum. Lou zegt: mensen, ik, jij mama, papa,
plaatsen, waar gaan we heen tuincentrum. Dit was de allereerste echte
zin. Emo hoor!
Ik roep tegen de hamster, je gaat niet piesen! Lou: verzorging, vies, wassen
Zus roept: er is geen brood ik wil geld mee naar school! Ik zie wel brood liggen en zeg ooohhh. Lou: mensen, zus, stout
Lou komt uit bad zegt: gevoel, koud krijgt dekentje van PGB'er en zegt: ik vind je lief.
Ik
ben zondag een dagje weg, Lou had papadag ik vraag aan Lou wat heb je
gedaan vandaag?
Lou zegt: plaatsen, ik, wat heb je gedaan?
Kiest bos en daarna kinderboerderij.
Als ik het Axel vraag waren ze in het bos en daar stonden beesten!
Oma
eet mee zit tegenover Lou aan de tafel en doet kiekeboe achter haar
Tobii. Marilou zegt: ik wil wat zeggen, kiekeboe, mensen, oma, lief!
Onze
PGB'er is al maanden op wereldreis, maakt een tussenstop in Nederland,
Lou zegt tegen haar: ik wil wat zeggen, wil je mij helpen? PGB'er vraagt
wil je dat ik weer kom werken? Marilou: ja!
Wat een week, ik sta versteld echt waar. Marilou blijft mij verbazen elke keer weer!
En dit allemaal door een simpel trucje: de volgende stap in de Tobii learning curve zoals dat zo mooi heet!
Namelijk de dweiltijd(aantal seconden dat Marilou moet kijken naar het plaatje) aanpassen met een paar tienden van seconden.
Marilou
is het stadium van keuzes maken duidelijk voorbij en wil nu met ons
meepraten!
Ons zelf dingen vragen en onze vragen beantwoorden!
Als je vertrouwen hebt, hoef je niet de gehele trap te zien om de eerste stap te zetten(Martin Luther King)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten